Przod. PP Leon CHEREK s. Franciszka i Marii z Wąsów, ur. 11 XI 1895 w Lubikach. W policji od 1920. We wrześniu 1939 pełnił służbę na stanowisku komendanta Post. w Brzeźnie pow. chojnicki. Ofiara represji sowieckiego reżimu, uczestnik II wojny światowej. Zamordowany w Twerze w 1940 roku. Spoczywa: Miednoje, Polski Cmentarz Wojenny.

Mieczysław Cherek

Syn Leona i Kazimiery z domu Felchnerowska

Ur. 29.06.1933 w Stężycy pow. Kartuzy

Życiorys ojca

Leon Cherek urodzony 11 listopada 1895 roku w Lubikach pow. Starogard, żona Kazimiera z domu Felchnerowska ur. 23.08.1905 rok

Dzieci: Kazimierz ur. 17.04.1926 – zaginął bez wieści w 1945 roku

Mieczysław ur. 25.06.1933 rok,

Jerzy ur. 01.04.1938 rok

Stanisław i Teresa zmarli w czasie epidemii w 1934 roku

Służba wojskowa Leona Cherek.

Pobór 14.02. 1920 rok

Odbywał służbę w 8 Dywizjonie Żandarmerii, mianowany starszym szeregowym 15.10.1920 rok. od 07.04.1921 podoficerem zawodowym. W dniu 01.09.1922 roku został mianowany starszym żandarmem. Przeniesiony do rezerwy 29.12.1923 roku.

Ukończył kursy: żandarmerii - wyszkolenie wojskowe żandarmerii – specjalne i kurs jazdy konnej.

Odznaczony za sumienne i gorliwe pełnienie służby podczas pobytu królewskie pary Rumunii w Warszawie w 1923 roku.

Służbę w Policji Państwowej odbywał od stycznia 1924 roku na posterunku Kokoszki pow. Kartuzy. Mianowany 01.08.1924 roku starszym posterunkowym, pełni służbę komendanta posterunku w Łapinie pow. Kartuzy, Gowidlinie, a następnie w Stężycy pow. Kartuzy. 25 marca 1934 obejmuje posterunek jako komendant w Brzeźnie pow. Chojnice.

W Brzeźnie pełnił służbę do końca sierpnia 1939 roku.

Czas okupacji niemieckiej

Wcześniej, tuż przed wybuchem wojny rodzinę ewakuowano razem z rodzinami policjantów, wojsk ochrony pogranicza i celników. Mieliśmy odbyć drogę na wschód, ale po bombardowaniu Grudziądza i ukrywaniu się poza stacją kolejową kiedy byliśmy wzywani do powrotu do wagonu dla nas już nie było miejsca. Matka z trójką dzieci zostaliśmy bez wszystkiego na peronie. Miejscowe władze i Czerwony Krzyż skierowały nas do leśniczówki koło Rypina.

Czas okupacji przebywaliśmy u rodziców matki początkowo w Kasparusie pow. Starogard, następnie w Osieku.

W 1939 roku mój brat Kazimierz ukończył szkołę podstawową i zdał egzamin do gimnazjum w Chojnicach, a ja Mieczysław miałem rozpocząć naukę w szkole podstawowej w Brzeźnie. Utrzymywaliśmy kontakty towarzyskie z rodzinami: Hinz, wójtem Lew Kiedrowskim, rodzinami policjantów - Janickim, kierownikiem Urzędu Celnego – Korpolewskim. Franciszek Hinz był dyrektorem szkoły w Brzeźnie.

W czasie okupacji była wiadomość, że ojciec przebywa w obozie Ostaszkowo w Związku Radzieckim, do domu jednak nie wrócił.

Poszukiwanie

Po zakończeniu okupacji matka pisała do Czerwonego Krzyża, ambasady w Moskwie i Głównej Komisji Likwidacyjnej P S Z – Biuro likwidacyjne do spraw rodzin wojskowych w Londynie. Odpowiedzi były negatywne - nie figuruje w ewidencji. W roku 2000 otrzymuję listę „Sotni” – 100 osób z dnia 10 kwietnia 1940 roku skazanych na śmierć.

Ojca zamordowano w Twerze – Związek Radziecki, leży na cmentarzu w Miednoje, lista NKWD – pozycja 58 – nr ewidencyjny 2739 - Cherek Leon syn Franciszka ur. w 1895 roku.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński mianował ojca pośmiertnie z przodownika PP na stopień aspiranta Policji Państwowej.

Otrzymał pośmiertnie medal – 1939 za udział w wojnie obronnej Ojczyzna.

Mieczysław Cherek